Wielu z nas słyszało pojęcie „klasyczny pilates”, ale może nie każdy wie, że ma ono bezpośredni związek z kontologią. Czym więc jest kontrologia i jakie są między nią, a klasycznym pilatesem różnice i podobieństwa? Okazuje się, że to trochę zapomniane określenie wraca do nas jak bumerang.
Czym jest kontrologia i kto ją wymyślił?
Joseph i Clara Pilates stworzyli fenomenalny system ćwiczeń z wykorzystaniem, stale ulepszanych, różnych maszyn. Całe swoje życie poświęcili na odkrywanie i przywracanie fizycznych możliwości człowieka i znalezienie sposobu na utrzymanie zdrowego i dobrze wyglądającego ciała. Stworzony przez nich system polegał na idealnej współpracy ciała i umysłu, który miał kontrolować określone ruchy. Z czasem ćwiczenia nabrały formy systemu, gdzie liczyła się zarówno jakość wykonywanych ćwiczeń, jak również ich kolejność. To było kluczem do uzyskania szybkich efektów zwiększających gibkość i elastyczność, a także prowadziło do wzmocnienia mięśni tułowia zwanych przez Pilatesa Power House (w wolnym tłumaczeniu – źródło, z którego pochodzi nasza moc). I to właśnie ten system państwo Pilates nazwali „kontrologią”. Tym określeniem posługiwali się przez długie lata, pracując z różnymi ludźmi i szkoląc nowych nauczycieli.
Jak kontrologia stała się klasycznym pilatesem?
Nazwa „Pilates” oficjalnie powstała dopiero po śmierci Joseph’a Pilates’a jako wyraz szacunku dla autora. Dokładnie nie wiadomo kto jako pierwszy zaczął jej używać. Wiadomo jednak, że klasyczny pilates różni się nieco od kontrologii, chociaż z założenia ma ją odzwierciedlać.
Na czym polega różnica?
Otóż, czasy zaczęły się zmieniać, a z nimi zawsze rozwija się nauka, technika i ludzkie potrzeby. Kontrologią zaczęli interesować się ludzie nie zawsze związani ze sportem i tańcem – więc ich ciało, nie było przygotowane na taki wysiłek, jaki zakładała kontrologia. Nauczyciele kontrologii na czele z Romaną Kryzanowską szukali sposobów na zaspokojenie pojawiających się potrzeb. A że nie mieli już pod ręką pana Pilates’a, czerpali wiedzę ze źródeł, które dobrze znali, dopasowując ćwiczenia do możliwości każdego człowieka. Na przykład Romana korzystała z rozwiązań baletowych, bo zanim poznała kontrologię – zawodowo tańczyła. Do podobnych metod uciekali się inni np. Carola Tier, Jay Grimes, Kathy Grant, Ron Fletcher, Lolita San Miguel, Eve Gentry czy też Mary Bowen.
Na ich zajęcia trafiali dosłownie wszyscy – od tancerzy i aktorów, po biznesmenów, polityków i gospodynie domowe. Różnice w budowie ciała i możliwościach tych osób były więc ogromne – a pilates ma być dla wszystkich i służyć ludziom – nie odwrotnie. W związku z tym zaczęły pojawiać się modyfikacje ćwiczeń oraz zmiany w konstrukcjach maszyn. Liczne modyfikacje wynikały z potrzeb między innym osób niepełnosprawnych, posiadających zaawansowane zwyrodnienia i zaniedbane kontuzje. Tak powstał między innymi Clinical Reformer – specjalny, podwyższony reformer posiadający zaawansowaną poręcz i linki zamiast skórzanych pasów. Jedno jednak pozostaje niezmienne – koncepcja i idee Joseph’a Pilates’a. Klasyczny pilates nazywany jest „klasycznym” bo jego założeniem jest jak najwierniejsze trzymanie się kontrologii – oczywiście w miarę możliwości. Bycie wiernym kontrologii polega również na używaniu specyficznych maszyn jak np. Contrology Reformer (wg. wielu uznany jako najbardziej wierny oryginalnym reformerom). System, który stworzył Pilates obecnie służy ludziom na całym świecie i pomaga im utrzymać ciało w doskonałej kondycji. Sprawdza się także w rehabilitacji i leczeniu urazów. Najważniejsze, aby ćwiczenia wykonywać poprawnie – to klucz do osiągnięcia szybkich i pozytywnych efektów.
